18 Eylül 2017 Pazartesi

'tek'liğim

yalnız kendiliğimle kendiliğinde kendiliği olduğum tek bir notanın kaybettiği kendiliğim, kendi ruhum gibi ruhuna dokunmuşluğumun karın kıpırdatan sevinç denilen sözcükle tanışmamın karanlık gözlerimde sağladığı inançla karanlıkta dahi kendimi görebilmemi sağlayan o 'tek' çift gözde nefes aldığım kısa hayatımda 'tek' defa bile yalnız bırakmasından yana olmadığım kendiliğinde titreyen kendiliğimde kalarak, avuçlarında benim yaşatamayıp son soluğunu avuçlarımda veren tırtıldan sonraki o dönüştüğü, diz çökmüş, gözleri bana bakan kanatlarını açmış son hali gibi soluksuz bırakma yalnızlığımı kendinsiz, fazla aydınlık yollarda yürümekten korkarak hep karanlıklara kaçan küçüklükten bu yana büyümüş bedenimi. aynı anda el ele yükselinecek semanın yanında, yalnızlığımı bir an bile bırakma; bırakılırsam yarım yamalak 'tek' başımalığımla, o zaman kaybolurum işte kendimde ömürsüz, kanatsız.
yükseldikçe alçalan 'hiç'liğimle ve soluğunla birleştirdiğim tenimi bırakma bir an bile olsa varlığınla olan ömr-ü muhayyelliğinle birlikte başucumda hep sarıl bana 'herzerre'nle yalnızlığıma yalnızlığını doldur da içeyim ömrü billah kana kana doyamaya doyamaya. yıldızlar sönsün, sessizliğimiz çıksın ayyuka. önceliğimizde ve sonralığımızda kırılıp dökülmüş ne varsa 'tek' kalpliliğimizde, kırıkları içinden süpürüp kara bir ziftin içine gömüp atalım okyanusun canlıdan yoksun olan yerine hiçbir canlı hiçbir şekilde zarar görmesin onlardan diye.
imkansızın olamadığı; var olan ve olacak olan ne varsa hepsinde imkansızlığı savunan 'herkimse'lere 'tek'liğimizle imkansızın aslında hiç var olmadığını, olmayacağını gösterelim hep yumuşacık, artık kırılacak yeri kalmamış parçalarını ziftleyip attığımız kalbimizin kanatlarıyla. solduracak bir şeyin de kalmadığı ve ne yapılırsa yapılsın asla zarar verilemeyeceklikte olan 'tek' kalpliliğimizin paklığıyla son arzumuzun zamanına akıp geçsin zamanın kendisi de, kıyımıza yanaştırsın o zamana 'tek'liğimizi.
ayrı zamanların içinde ayrı ayrı kalmayıp, kalkıp ayrı zamanların içinden akıp karışalım aynı zamana, 'tek'liğimizin resminde onurlanalım kendimi gördüğüm gözlerinde, sana bakarken büyüyen gözlerimde kendini görebilirliğinle. herkes kalsın ırakta bizden, sen zamanımın içine akmaya devam et senin zamanının içine akmaya devam ettiğim gibi. beni sana sar hep 'engüzeltekliğim',,,uea